امیریل ارجمند در گفتوگو با ایبنا مطرح کرد؛
ام ایرانی است/ رسانهها واژههای فراموششده را احیا کنند
به گزارش رخداد پرس، امیریل ارجمند هنرمندی که مخاطبان او را به واسطه هنر بازیگریاش میشناسند، علاوه بر اینکه در زمینه موسیقی و خوانندگی هم دستی برکار دارد، یکی از مخاطبان ثابت ادبیات است که در جشنوارههای ادبی نیز حضور موثر دارد. وی معمولاً با حضور در رویدادهایی که با محوریت ادبیات، رمان، داستاننویسی و سایر رشتههای ادبی است به صورت افتخاری در جایگاه تجلیل از برگزیدگان جشنواره قرار میگیرد.
این هنرمند جوان در پاسخ به پرسش خبرنگار ایبنا درباره حضور مستمرش در جشنواره و رویدادهای ادبی گفت: من عاشق ادبیات هستم و روزگارم با کتاب میگذرد و علاقهمند به همه بخشهای ادبی هستم.
ارجمند با اشاره به اینکه حوزه ادبیات، از ریشهدارترین و موثرترین حوزهها در شکلگیری فرهنگ و هنر ایران است، ادامه داد: انسجامی که در فرهنگ ما و در میان اقوام مختلف ایرانی است، چسبندگی خود را از ادبیات میگیرد و اگر بخواهیم ریشه هر ایرانی را در اقوام و فرهنگ او بیابیم، باید به سراغ ادبیات آن قوم برویم و به ادبیات فارسی آنها رجوع کنیم.
این بازیگر سینما در ادامه افزود: از نظر من مهمترین دغدغهای که باید در رشد و تعالی فرهنگ ایرانی وجود داشته باشد، حفظ واژگان و ادبیات زبان فارسی است و چنانچه دنیای واژگان ما فراختر و عمیقتر شود، شاهد رشد در شعر، ترانه، نمایشنامه و فیلمنامه خواهیم بود.
ارجمند با نگاهی آسیبشناسانه به حوزه ادبیات و فرهنگ ایرانی، افزود: اتفاقی که در چند سال اخیر رخ داده این است که هنرمندان و نویسندگان شیوه بیانی و دایره لغات خود را از کوچهها جستجو میکنند و واژگان و کلمات کوچه بازاری در ادبیات ما نفوذ کردهاند. در حالی که در گذشته اینگونه نبود و این مردم کوچه و بازار بودند که از کتابها و متون ادبی به دایره واژگانی خود واردات داشتند، اما حالا بالعکس شده و کوچه صادرکننده کلمه، اصطلاح و واژه شده است. این مسئله به زعم من خطرناک و تهدیدی برای حفظ زبان اصیل فارسی است.
وی درباره راه حل و برون رفت از این شرایط، تصریح کرد: انتظار میرود، هنر و ادبیات در قالب رسانه، واژههای گمشدهای را که هزاران سال حفظ شده و با زحمت گردآوری شده و به ما رسیده است را مجدداً به دایره لغات اضافه کنند. برای حفظ ادبیات و زبان فارسی زحمتهای زیادی کشیده شده؛ از فردوسی کبیر گرفته تا تلاشهای شبانهروزی دهخدا، همه و همه ثابتکننده جریان قوی ادبی در ایران هستند، جریانی که از رودکی، حافظ، سعدی، خاقانی و سخنوران نامی دیگر تا هنرمندان متاخری چون احمد شاملو، هوشنگ ابتهاج در آن نقشآفرین هستند. به نظرم ما مدیون این شاعران و ادیبان هستیم و نباید ثمره تلاششان فراموش شود.
خواننده تیتراژ فیلم جرم، در ادامه گفت: متاسفانه خیلی از واژههای ناب که در اشعار کهن و حتی معاصر کاربرد فراوان داشتند، برای مردم امروز ما بیمعنی هستند و مردم مترادف خیلی از این واژهها و اصطلاحات را نمیدانند، خصوصاً ضربالمثلها و ابیاتی که بسیار در فرهنگ اصیل ایرانی مورد کاربرد بودند و ریشهای قوی داشتند که اکنون استفاده از آنها کم رنگ شده است. وی افزود: به نظرم هنر، ادبیات و رسانه باید در گامی مشترک بکوشند تا این فرهنگ اصیل را برگردانند و استفاده از این واژگان را در جامعه رواج دهند.
امیر یل ارجمند، در ادامه از خوانندگان متون ادبی خواست که مطالعه رمانهای ادبی ایرانی و اشعار کهن و نو را حتماً در برنامه مطالعاتی خود داشته باشند. وی درباره اینکه چه رمانی بیشترین تاثیر را به لحاظ احساسی برای او داشته، به رمان «بوف کور» صادق هدایت اشاره کرد و گفت: این رمان دنیای ذهنی مرا تغییر داد و نگاه مرا به زندگی عمیقتر کرد. معتقدم آثار ایرانی خصوصاً در گذشته، جهان و ادیبان بزرگ ملل را تحت تاثیر قرار داده است. همچنین رمان «کلیدر» اثر محمود دولتآبادی که علاوه بر نثر گیرا یک کلاس آموزشی خوب برای نویسندگی است.
ارجمند درباره ذائقه مخاطب رسانهای امروز تاکید کرد: باید پذیرفت که مخاطب امروز، مخاطب تصویر است به همین دلیل لازم است که ادبیات ما در تصویر هم عرض اندام کند و با بهرهگیری از انواع مدیومهای رسانهای و تصویری با مخاطب امروز حرف بزند.
او در پاسخ به این پرسش که شنیدن رمانهای صوتی چقدر میتواند در این مهم تاثیر گذار باشد، گفت: با اینکه لذت خواندن کتاب به اندازه شنیدن آن نیست، اما با توجه به شرایط زندگی امروزی و سرعت شتابان شب و روزها، شنیدن یک رمان و یا متن ادبی صوتی خوب میتواند زندگی را دلچسبتر، شیرینتر و پربارتر کند.
او در خاتمه این گفتوگو اضافه کرد: پیشنهاد خواندن کتاب صوتی زیاد داشتم، اما هر کدام به دلیلی به نتیجه و توافق نهایی نرسیدهاند، امیدوارم در آینده بتوانم با خوانش کتاب و متون ادبی، میزبان لحظههای ناب مردم کشورم ایران باشم.