ساسی مانکن سالی یک بار یادمان میاندازد که …
به گزارش رخداد پرس، چند روز قبل ترانه جدید ساسان حیدری یافته یا همان ساسی (ساسی مانکن) منتشر شد و طبق معمول بازتاب زیادی هم در فضای مجازی به همراه داشت.
داریوش فرضیایی (عمو پورنگ) مجری و برنامه ساز کودک در صحفه اینستاگرامش در این باره نوشت: «اندازه کافی این روزا داغون و پریشون هستم ولی با دیدن این کلیپ بیشتر دلم گرفت ..! نمیدونم چی تو سرتون میگذره ولی لااقل به بچه های بیگناه و معصوم رحم کنید، به بهانه شادی چنین آثار بی محتوایی رو به خورد این فرشته های معصوم ندید !
من خودم عاشق شادی و ترانه های شاد کودکانه هستم ولی نه به این قیمت ! کمی وجدان داشته باشید ، نا سلامتی شما خودتون تازه گی ها پدر شدید! بیچاره بچه های ما که این وسط گیر افتادند و بیچاره کسانیکه دغدغه کار کودک دارند اما …!!!!»
بهمن بابازاده (خبرنگار حوزه موسیقی) در شبکه اجتماعی اکس نوشت: «در اینکه ساسی در موج سواری و بهره برداری تبلیغاتی مستعد است، شکی نیست.پدیده ای ویژه در دیده شدن و ویرال شدن [به هر قیمتی]. اما موضوع بحرانِ محتوایی ست که از او به گوش مخاطب تین ایج تزریق میشود که عین ابتذال است و تجاوز فرهنگی.»
از طرف دیگر روزنامه فرهیختگان هم با ارائه تحلیلی محتوایی و فرمی از این آهنگ جدید نوشته است: «هر جمله، دیالوگ، اسم یا عبارتی که در طول سال وایرال میشوند در متن ترانههای ساسی جای دارند و حتی تبدیل به قافیه میشوند. او و گروهش بهخوبی موسیقی و ریتم را میشناسند؛ هرچند که در پایینترین سطح از کیفیت از آن استفاده میکنند.
ویژگی دیگر قطعات ساسی مانکن تابوشکنی و استفاده از عبارات و کلمات سخیف یا اروتیک است. کلماتی که برای قبحشکنی در فرد، خانواده و جامعه در متن ترانهها گنجانده میشود و متاسفانه همچنان ادامه دارد و هنوز استراتژی مناسبی برای مواجهه با این ویژگی اتخاذ نشده است.
حقیقت اما این است که دست این خواننده برای مخاطبش رو شده است. ملودیهای موتیفها تکراری شده و تلاشی برای بهترشدن صدای خواننده نمیشود؛ هرچند بعید است مخاطب آهنگهای ساسی مانکن دنبال صدای خوب باشند اما حداقلهای یک خواننده هم در این قطعات و بهطور خاص، قطعه «برادران لیلا» رعایت نشده است.
قطعه برادران لیلا خوشبختانه یک اثر ضعیف است و خوشبختانهتر اینکه شاهد افول این خواننده در حوزه اثرگذاری و کیفیت موسیقی هستیم. بعید نیست که تا قبل از یک سال یک قطعه دیگر منتشر کند یا کار دیگری انجام دهد تا ضعفهای این کارش را بپوشاند.»
شاید من به اندازه نویسنده روزنامه فرهیختگان خوشبین نباشم و از اساس با این خوشبختانه گفتنها دل خود را خوش نمیکنم، ولی واقعیت این است که چه بخواهیم و چه نخواهیم جامعه ما و علی الخصوص قشر میانسال و به طور مشخص مدیران و مسولان آن در جایگاهها و سطوح مختلف، از علایق و گرایش قشر نوجوان و بسیار جوان کاملا بی خبر هستند.
حال این تک آهنگهای ساسی مانکن، سالی یکبار یک نوع تلنگر است تا ببینیم کودکان، نوجوانان و جوانان جامعه چه موسیقی را گوش میدهند و به راحتی به آن دسترسی دارند اما در زندگی روزانه میلیونها موسیقی دیگر از خوانندگان و گروهای خارجی در وسایل هوشمند شنیده میشوند و هیچ کس هم خبردار نیست که اصلا آنها کی هستند و چی هستند؟ و …
برای مثال، بسیار ساده یک آمار از طرفداران ۲ گروه کرهای بی تی اس یا بلک پینک بگیرید تا ببینید که چه طرفداران میلیونی در میان ایرانیها دارند.
واقعیت این است که جهان امروز در عرصه هنر، رسانه و … کاملا قانون بقا در جنگل است و هر کسی که قدرتی نداشته باشد به راحتی صید میشود.
نکته اینجاست که برای جلوگیری از شکار شدن کودکان و نوجوانان یا به تعبیری دیگر نسل آینده چه کاری انجام دادهایم؟ چه برنامه مدون امروزی داریم؟