نقش بیبدیل قلم در جهاد تبیین
قلم به نوعی بازتاب دهنده رسالتهای اجتماعی دستگاهها و عامه مردم است که توفیقات هر یک را با دیگران به اشتراک میگذارد و مسیر درخشان توسعه نوع بشر را مستمرا ادامه میدهد تا به سرمنزل مقصود برساند.
وظیفه ذاتی قلم، اشاعه دهنده فرهنگ و انتقال دهنده مباحث و موضوعات مرتبط با حوزه فرهنگ و فرهنگ سازی و پیدایش آداب، رسوم و فرهنگهای ناب برای زندگی بهتر آحاد مردم است.
در عرصه جهاد تبیین نیز قلم میتواند تأثیرگذار باشد و جهادی وار به تبیین و تحلیل امور و جریانات مختلف جامعه بپردازد. ارائه روایتهای صادق از فعالیتها و اقدامات در حوزه تبیین میتواند شرایط را به سمت و سوی تعالی و پیشرفت سوق داده و بشارت روزهای بهتر را دهد.
انتقاد در ید قدرت قلم است و نمیتوان قلم به دست گرفت و نسبت اطراف و اطرافیان در جامعه با هر نگاه و سلیقه، بی تفاوت بود و از این رو است که قلم چونان چاقوی دولبه میتواند به اوج افتخار رهنمون سازند و یا به حضیض ذلت، که از ویژگیهای قلم، همین بس، کسی آن را به دست میگیرد اگر نداند، به جای عزت و عزت آفرینی نه تنها سلب کننده افتخار و تعالی میشود، بلکه قهقرای نیستی را نظاره گر خواهد شد و یا دیگران را به تماشای افول دعوت میکند.
قلم منتقدی سازنده است که برای برون رفت از چالش ها، مسیر درست را نشان دهد و تلاش نماید تا از بهترین راه ها، ایمنترین تصمیمات ساخته و گرفته شود که همان ارائه پیشنهاد در راستای مرتفع نمودن کاستی و چالشها است.
قلم پژواک اندیشهها و فریاد در گلو خفته نویسندگان است که میتواند با مرکب انسانیت، جامعه به تکاپو و حرکت وادارد، بالندگی را اشاعه دهد و در یک کلام، جامعهای که معتقد به نیرو و توان قلم نباشد و یا از آن برای پیشبرد برنامههای تعالی و توسعهای بهره نگیرد، راه سعادت و رستگاری را از مقابل مردم و سکنه خود دور ساخته و جهالت، یأس و رخوت را به مثال تحفهای بی ارزش به آنان ارزانی داشته است که باید به چنین جامعهای وااسفا و وامصیبتا گفت که مدیران و برنامه ریزان آن قدر قلم و قلم بدستان ارزشمند در خدمت رشد اجتماع که از مهمترین پیشرانهای توسعه بشمار میآیند را نمیدانند و ارزشی برای آنان قائل نمیشوند.
در اصل ذی قیمت آزادی بیان، قلم به نوعی مورد توجه است که ارزش آن بسیار مشخص میشود آن هنگام که صدای رسای انسانیت، زیست سالم و طراوت را به ارمغان آورده، فریاد میزند و برای رسیدن به آن، تلاش میکند.
قلم یکی از ابزارهای مهم حاکمیتها است که فلاح و رستگاری و حتی افول و نابودی را برای حکمرانان فراهم میآورد و از این رو ارزش قلم و نوشتههای نویسندگان در هر پست، مقام و جایگاهی که باشند و چگونه با بدنههای حکمرانی ارتباط داشته باشند، بسیار مهم و مفید فایده قلمداد میشود.