تاریخ انتشار : دوشنبه 19 تیر 1402 - 10:04
کد خبر : 1457

کودتای نافرجام نقاب؛ اهداف شومی که در نطفه خفه شد

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، دشمنان نظام جمهوری اسلامی دست به اقدامات متعددی برای نابودی این انقلاب مردمی زدند. یکی از این اقدامات، کودتای نقاب بود که قرار بود روز ۱۸ تیر ۱۳۵۹ در پایگاه شکاری همدان که بعد‌ها به پایگاه شهید نوژه معروف شد، آغاز شود.

به گزارش رخداد پرس، پس از پیروزی انقلاب اسلامی، دشمنان نظام جمهوری اسلامی دست به اقدامات متعددی برای نابودی این انقلاب مردمی زدند. یکی از این اقدامات، کودتای نقاب بود که قرار بود روز ۱۸ تیر ۱۳۵۹ در پایگاه شکاری همدان که بعد‌ها به پایگاه شهید نوژه معروف شد، آغاز شود.

قرار بود کودتای نقاب از پایگاه هوایی شهید نوژه همدان آغاز شود و از جمله اهداف مهم این کودتا، ترور امام خمینی (ره) که به شهادت ایشان منجر می‌شد، براندازی نظام جمهوری اسلامی و تضعیف یگان‌های عمده ارتش بود.

پس از دستگیری و بازجویی برخی عناصر کودتا متوجه شدیم که قرار بوده مناطق حساس و کلیدی مثل بیت حضرت امام، مجلس شورای اسلامی و صداوسیما بمباران شود. این سه‌نقطه برای آن‌ها مهم بود و مصمم بودند که آن‌ها را از بین ببرند.

روایت محسن رضایی (مسئول وقت واحد اطلاعات سپاه پاسداران)

در سال ۱۳۵۸ که اولین سال بعد از پیروزی انقلاب بود، برنامه‌ریزی برای استقرار دولت انقلابی در ایران در جریان بود. رفراندوم جمهوری اسلامی در همین سال برگزار و قانون اساسی تصویب شد و مقرر گردید که دولت موقت کنار برود و یک دولت انقلابی دائمی مستقر شود.

از سوی دیگر دشمنان انقلاب با همه توان خود در مناطق مختلف ایران حادثه سازی می‌کردند. در کل، شورش و هرج‌ومرج در سراسر ایران وضعیت بحرانی به وجود آورده بود.

در چنین اوضاعی، زمینه‌های کودتا طراحی شد، ولی واحد اطلاعات سپاه هم آرام، آرام توانمند شده و تسلط اطلاعاتی پیداکرده بود.

ما در نیمه دوم سال ۵۸، برخی علائم کودتا را شناسایی کردیم. من بخش راست اطلاعات سپاه را به سمت این علائم فعال کردم. اطلاعاتی که از دوستان دیگر مانند برادران حزب‌اللهی در ارتش، انجمن اسلامی نیروی هوایی ارتش و دوستان دیگر در کمیته‌های انقلاب اسلامی و درنهایت از طریق بازجویی‌ها به ما می‌رسید شاخک‌های اطلاعاتی ما را در مورد کودتا حساس می‌کرد.

هرچه جلوتر رفتیم و اقدامات اطلاعاتی را بیشتر کردیم، مطمئن شدیم که موضوع جدی است.

در اواخر سال ۱۳۵۸ و نیمه اول سال ۱۳۵۹، ما درگیر دو رویداد مهم بودیم؛ یکی کودتا و دیگری جنگ تحمیلی. ما هم علائم جنگ و هم نشانه‌های کودتا را می‌دیدیم.

من یک یا دو هفته قبل از کودتا، خدمت آیت‌الله خامنه‌ای که آن موقع نماینده امام در شورای عالی دفاع بودند، رفتم و احتمال وقوع کودتا را به ایشان متذکر شدم. خدمت ایشان گفتم که اخباری در مورد احتمال وقوع کودتا داریم، ولی زمان شروع کودتا و جزئیات آن را نمی‌دانیم.

اعترافات حیاتی خلبان نادم

بالاخره مسائل کودتا کشف شد و ما از ۱۸ تیرماه سال ۱۳۵۹، دستگیری‌ها ر ا شروع و کودتا را خنثی کردیم.

در همان ایام، یکی از خلبانان عضو تیم کودتا با مراجعه به منزل آیت‌الله خامنه‌ای و گفت‌وگو با ایشان، اطلاعات دقیقی راجع به کودتا در اختیار معظم له قرارمی دهد که بلافاصله این خلبان تحویل واحد اطلاعات سپاه می‌شود.

اهداف و گستره جغرافیایی کودتا

ترتیب کار این‌طور بود که همه‌جا به‌جز دفتر ریاست جمهوری بمباران شود؛ یعنی قرار بود که تشکیلات بنی‌صدر سالم بماند، ولی مشخص نیست که کودتاچیان می‌خواستند شاپور بختیار را برگردانند یا با بنی‌صدر به‌عنوان رئیس‌جمهور کنار بیایند یا این‌ها باهم کشور را اداره کنند؟ این نکات هنوز دقیقاً برای ما روشن نشده، چون اسناد ستاد کودتا در پاریس و در اختیار دولت فرانسه است و ما نمی‌دانیم که چه بحث‌هایی در آنجا مطرح بوده. شاید چهل، پنجاه سال دیگر که این اسناد منتشر شود، معلوم شود که اصل قصه چه بوده است.

با تکمیل شدن اطلاعات، ما دست‌به‌کار شدیم و بیشتر عناصر و عوامل کودتا را در تهران و شهرستان‌ها دستگیر کردیم. فقط یکی دو نفر موفق به فرار شدند.

درمجموع در تهران ۹۰۰ تا هزار نفر و در شهرستان‌ها بین هزار تا هزار و ۵۰۰ نفر دستگیرشده و با انتقال آن‌ها به بند ۲۰۹ اوین، بازجویی‌ها آغاز شد.

پس از دستگیری و بازجویی برخی عناصر کودتا متوجه شدیم که قرار بوده مناطق حساس و کلیدی مثل بیت حضرت امام، مجلس شورای اسلامی و صداوسیما بمباران شود. این سه‌نقطه برای آن‌ها مهم بود و مصمم بودند که آن‌ها را از بین ببرند. همچنین فهمیدیم که افراد اصلی کودتا چه کسانی هستند و قرار است که چه نقشی در اجرای کودتا ایفا کنند.

منبع:

اردستانی، حسین، تاریخ شفاهی دفاع مقدس: راه دوران مبارزه، بحران گروه‌های سیاسی: روایت محسن رضایی، (جلد اول)، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ اول ۱۳۹۹، صفحات ۳۷۱، ۳۷۲، ۳۷۳، ۳۷۴، ۳۷۵

انتهای پیام/

برچسب ها :

ناموجود