خبرنگار: امیر رستمی
گفتگو با گیسو آلبوناصری نویسنده و پژوهشگر حقوق جزا
لطفا خودتان را معرفی کنید و سوابق تحصیلیتان را بفرمایید؟
بنده گیسو آلبوناصری که متولد ۱۳۷۷ در قزوین که دانش آموخته مقطع کارشناسی علوم سیاسی و کارشناسی حقوق از دانشگاه قزوین هستم. از کودکی علاقه شدیدی به مباحث کیفری داشتم، پدرم که اهل روزنامه بود من هم به خاطر علاقهای که داشتم روزنامه بخش جرم و جنایت رو مطالعه میکردم.
علاقه اصلیتون سیاسی است یا حقوق؟ کدام یک را بیشتر دوستدارید؟
بنده به حقوق بیشتر از مباحث های سیاسی علاقهمندم چون مایلم مشکلات حقوقی مردم را حل کنم انسان هایی که نیاز به کمک حقوقی دارن را یاری رسانم.
در عرصه قضاوت شیفته شغل مقدس قضاوت هستم با هدف اینکه بتوانم با قدرتی که خداوند عنایت میکند مرهمی برای پوشاندن زخم های مردم در این عرصه شوم.
چه شد به رشته حقوق و گردآوری مقاله علاقه مند شدید؟ برای این راه حامی مالی و معنوی داشتید؟ چقدر زمان گذاشتید؟
کاری که در آن فعالیت دارم به گونهای بود که خیلی ها میگفتن این بخش مردانه است شما خانمی برات خطرناکه و با صحبت هایی که ارباب رجوع ها میکردن اولین مقالهام به فکرم رسید که هزینه مقالات و کتاب ها فوق العاده زیاد بود پدرم در تمامی موفقیتهایم تا به امروز حمایت کردند، برای نوشتن مقالات و کتابها یک ماه زمان می برد نوشتن هر کدامشان و باتوجه به علاقه ایی که به مبحث قضاوت داشتم باید لیسانس حقوق رو میگرفتم.
مجموعه فعالیتها و آثاری که از خودتون در عرصه حقوق داشتین لطفا شرح دهید؟
بنده نویسنده و پژوهشگر حقوق جزا هستم؛ دو کتاب نکات کلیدی حقوق جزای عمومی برای دانشجویان رشته حقوق و برای علاقهمندانی که مایل به مطالعه قوانین کیفری و قانون مجازات هستند منتشر کردم.
همچنین کتاب دیگرم با عنوان مجموعه مقالات حقوق جزایی برای علاقهمندانی که مایل به شناختن قانون مجازات کیفری و مباحث مواد مخدر منتشر کردم.
همچنین مقالاتم تحت عنوان:
_رابطه جرم با مجرم
_بررسی علل جرم در نظام کیفری ایران
_مقالاتم که در آمریکا به چاپ رساندم تحت عنوان بررسی مصرف مواد مخدر بر امنیت عمومی ایران که در آمریکا به چاپ رساندم به مبحث مواد مخدر میپردازد.
سخن آخری دارید لطفا بفرمایید؟
در انتها، نمیتوانم از آن حضوری که بینامونشان اما مدام در تاروپود زندگیام جاریست، یاد نکنم؛ سپاس بیپایانم را به خداوند منان میفرستم.
از خانوادهام که تسهیلگر دشواریها و پشتیبان تلاشهایم بودهاند، کمال تشکر را دارم.
برای مادری که ۳سال از شنیدن صدای دلنشینش محرومم و برای پدری که پشت هر تصمیم اشتباه یا درستم ایستاده دست میزنم داشتن حمایت خانواده افتخار بزرگی است که نصیب من شده است.