تاریخ انتشار : پنجشنبه 4 اردیبهشت 1404 - 19:03
کد خبر : 16499

درباره یک غفلت ضد وحدت در شبکه یک

درباره انتشار اظهارات چندثانیه‌ای ضد وحدت توسط یک فرد در شبکه یک سیما و حواشی که بعد از آن صورت گرفته، نکات مهمی قابل‌بیان است.

به گزارش رخداد پرس،  برای سیستمی که بزرگ‌ترین خطرات و سنگین‌ترین هزینه‌های معنوی را همین یک‌ سال اخیر برای دفاع از مردم سنی‌نشین فلسطین محتمل شده، اثبات مجدد اینکه در حوزه وحدت شیعه و سنی پیشتاز است، نیازی به دلیل آوردن نیست. این هزینه دادن و توان گذاشتن فقط بعد سیاسی، اقتصادی و نظامی نداشته است. دستگاه تبلیغاتی کشور که یکی از اصلی‌ترین محورهای آن همین صداوسیمای جمهوری اسلامی است در یک سال گذشته بیشترین برنامه‌ها را در این باره داشته است. صدها نفر از عوامل تلویزیونی ایران فراتر از عرف معمول برای دفاع از مردم فلسطین اقدام جهادی کردند، هزاران ساعت برنامه‌سازی، عملاً این مجموعه را در خط نبرد حتی جلوتر از خاکریز معمول جنگی دیگر رسانه‌های مدعی جهان اسلام قرار داده بود. تفاوت آنچه تلویزیون جمهوری اسلامی با دیگر رسانه‌های جهان اسلام درباره مردم فلسطین گفت و انجام داد، به‌اندازه همان تفاوتی محتوایی و گفتمانی است که مجموعه محور مقاومت با دیگر جریانات منطقه و جهان در قضایای فلسطین دارد، هست.

در بعد ملی، تحول بزرگی در جهت توجه بیشتر رسانه‌ای به مناطق و استان‌های کمتر دیده شده که عمده استان‌های سنی نشینی همانند سیستان و بلوچستان، کردستان، هرمزگان و… نیز شامل می‌شد، در چند سال اخیر در صداوسیما صورت‌گرفته است. این راهبرد تحولی، سهم اهل‌سنت در رسانه ملی را به‌سرعت و با حجم بیشتری افزایش داد. آثار این توجه، در تعداد اخبار، مقدمات سریال‌سازی، شناساندن این مناطق به دیگر نقاط کشور در قالب ساخت مستند و ویژه‌برنامه‌ها، پیگیری مطالبات عمرانی و اقتصادی این مناطق در برنامه‌های مختلف صداوسیما، برجسته‌سازی چهره‌های بومی این مناطق، ساخت برنامه‌های وحدت‌آفرین و… تنها بخشی از این اقدامات بوده است. شاید بسیار بی‌اطلاع باشند که در کنار این اقدامات سهم برنامه‌های مذهبی که خود اهل‌سنت متولی ساخت و اجرای آن هستند نیز قابل‌توجه بوده است. سال‌هاست و امروز بیشتر از گذشته بخشی از معارف مذهبی اهل‌سنت توسط کارشناسان مذهبی خود آنها در شبکه‌های محلی صداوسیما آموزش و تبلیغ می‌شود.

غفلت چند ثانیه اخیری که در یک برنامه تلویزیونی صورت گرفت، خطای ناخواسته بزرگ محسوب می‌شود، زیرا رنجیدن مردم هم‌وطن سنی برای چنین سیستمی که در این سال‌ها این مقدار وقت و هزینه برای هم‌وطنان سنی خود صرف کرده، قاعدتاً دو صدچندان سخت می‌گذرد. اقدام فوری در برخورد با برخی از افراد که در مظان این غفلت و کوتاهی بودند، همه نشان آن خدمات صادقانه گفته شده و هم نشانه میزان اعتقادی هست که به موضوع وحدت در این مجموعه وجود دارد.

آنچه که نباید در یک برنامه تلویزیونی صورت می‌گرفت انجام شده ولی آنچه باید در مقابل این اتفاق تلخ انجام می‌گرفت نیز به‌سرعت و با حساسیت انجام و در حال پیگیری هست. از سوی دیگر صداوسیما به نسبت دیگر مجموعه‌های هم سطح پروتکل‌های بسیار سنگین‌تری درباره حفظ وحدت و مسائل مذهبی دارد، بنابراین اگر کسانی یا جریاناتی در مواجه با این موضوع در اعلام مواضع و در بررسی اجانب و تفسیر آن دچار افراط یا تفریط بشوند و یا برجسته‌سازی غیر‌متعارف چند ثانیه غافلانه را با نادیده‌گرفتن صدها هزار ساعت برنامه‌سازی در حوزه وحدت در تلویزیون را دنبال می‌کنند، قاعدتاً هدف دیگری را دنبال می‌کنند و آن هدف هر چه باشد باهدف اصلی که همان حفظ و تقویت وحدت است در تضاد هست و در نیت و عملشان باید شک کرد.